Persbericht van de BelangenVereniging Vrij Wonen (BVVW)

Voor de bewoners van recreatiewoningen getuigt dit van een onbetrouwbare rijksoverheid. Zeker van een VVD-minister had een doortastende oplossing voor de hand gelegen, omdat in het verkiezingsprogramma in het verleden heeft gestaan, dat “Iedereen bepaalt zelf waar en hoe hij woont” en “Wonen in recreatiewoningen wordt toegestaan”. 

Gemeentelijke autonomie
Het decentraliseren/terugkoppelen naar de gemeenten omdat daar het beste bekeken kan worden naar de situatie ter plekke speelt niet in op het in de loop van decennia ontstane landelijke probleem. 

De BVVW heeft de indruk dat de inbreuk op de gemeentelijke autonomie slechts een gelegenheidsargument is. Er zijn immers legio voorbeelden te noemen van dossiers waarin de landelijke overheid zich maar weinig gelegen laat liggen aan de gemeentelijke autonomie. Daar komt bij dat gemeenten in veel provincies geen serieuze mogelijkheid hebben om ook voor legalisatie te kiezen, omdat provinciebesturen deze mogelijkheid in hun Omgevingsverordeningen veelal blokkeren. Indien de regering het werkelijk aan de gemeenten wil overlaten , dan moet deze belemmering in de provinciale verordeningen in elk geval ook geschrapt worden.   

Onenigheid over aantal gevallen 
Tijdens een onlangs gehouden enquête onder BVVW-leden blijkt dat het aantal bewoonde huizen circa 25000 is. Dat komt neer op ongeveer 50.000 bewoners. Dit is dus een substantieel aantal. Deze cijfers werden ook tijdens een gesprek in december op het Ministerie kenbaar gemaakt. Dat is dus niet schieten op een mug met een kanon, zoals de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) suggereert. 

Rol VNG/Handelen gemeenten
Hoewel de VNG heeft toegezegd dat lokale overheden zullen handelen in de geest van eerdere plannen om mensen te ontzien die voor 1 november 2003 al in een recreatiewoning woonden, heeft de BVVW gezien haar ervaringen hier weinig vertrouwen in. 

Immers, nadat na 31 oktober 2003 er door Nederlandse gemeenten met recreatiewoningen een keuze gemaakt moest worden, heeft het grootste deel pas nadien een handhavingsbeleid gemaakt. Uitvoering ervan gebeurde vaak niet of maar mondjesmaat. Het resultaat is grote onzekerheid onder bewoners en toenemende rechtsongelijkheid, al naar gelang de mate waarin gemeenten de handhaving meer of minder – of zelfs helemaal niet - serieus aanpakken.

Decentraal beleid geeft rechtsongelijkheid
Decentraal beleid leidt tot veel rechtsongelijkheid. Zo zijn bij de BVVW diverse parken bekend die gelegen zijn in twee gemeenten, zodat de bewoner in gemeente A een gedoogbeschikking krijgt, terwijl diens buurman, wiens woning in gemeente B is gelegen, een dwangsombeschikking krijgt opgelegd. 

Duurzame oplossing
Op rijks- en provinciaal niveau worden veel drempels opgeworpen om een vrije keuze van gemeenten tegen te gaan, die een duurzame oplossing in de weg staan, zoals bijvoorbeeld de EHS en Omgevingsverordeningen.

Wat de BVVW betreft is de enige duurzame oplossing een strikt onderscheid in bestemmingsplannen tussen bedrijfsmatig geëxploiteerde recreatiewoningen voor de toeristische verhuur en tweede woningen. Het verbod op bewoning zou alleen moeten gelden voor de bedrijfsmatig verhuurde recreatiewoningen. 

--------------------------------------------------

Einde persbericht

Contact:

Voor meer informatie of afspraak voor een interview met een vertegenwoordiger van de BVVW kunt bellen met 0900-2889835

Het adres van de website van de vereniging is www.bvvw.nl